Kickboxing

Kickboxing w naszym klubie jest ukierunkowany tylko na formuły ringowe: „K-1 Rules” i „Low-Kick”. W nich regularnie odnosimy sukcesy w kraju i za granicą.

Kickboxing to połączenie boksu klasycznego z najskuteczniejszymi technikami nożnymi zaczerpniętymi z różnych stylów Karate i Taekwon-do. Podział Kick boxingu na różne formuły daje możliwości sprawdzenia się każdemu ćwiczącemu. Bez względu na indywidualne predyspozycje psychofizyczne i stopień zaawansowania. Kick Boxing: Semi-contact to walka doskonaląca technikę, przerywana po każdej udanej akcji, zabraniająca zadawania silnych ciosów. Light-contact: walka ciągła, będąca pośrednią formą pomiędzy Semi a trudniejszym Full-contactem, dopuszczająca tylko lekkie ciosy. Kick Boxing Full-contact forma wyczynowa, niewykluczająca nokautów, zarezerwowana dla zawodników o najwyższych umiejętnościach. Full-contact Low kick – formuła wzbogacona o kopnięcia na uda. Wymaga od walczących dodatkowo dużej koordynacji ruchowej, wytrzymałości na ból i odwagi.

Zajęcia Kickboxingu w naszym klubie odbywają się łącznie z treningami Muay Thai. Podczas przygotowań do zawodów zmieniamy nieznacznie założenia taktyczne ograniczając lub dodając niektóre elementy treningu.

Różnorodność formuł w Kickboxingu gwarantuje ćwiczącym rozwój zarówno pod względem upodobań, cech psychofizycznych, jak i budowy morfologicznej.

Każda z nich, na dobrą sprawę mogłoby być oddzielnym stylem walki. Charakteryzują się odrębnymi regulaminami sportowymi, a co się z tym wiąże, zróżnicowanym sędziowaniem. Jak wszystkim wiadomo, jest ono głównym determinantem narzucającym styl walki, preferowane techniki, strategię oraz taktykę pojedynków sportowych. Zróżnicowanie to pociąga za sobą niejednolitość metod treningowych. W każdej z tych formuł wiodącą rolę pełnią inne cechy motoryczne. Co za tym idzie do wytrenowania ich używa się innych środków i pojemności treningowych.

Kickboxing Low-kick oraz formuła K-1 to stanowczo najtrudniejsze formy. Obok całego spektrum przygotowań stosowanych w Full-u, Low-kick wymaga od walczących dodatkowo adaptacji ud w które, przeciwnik może zadawać kopnięcia. Próg bólowy podnosi się poprzez lekkie okopywanie mięśnia czworogłowego uda, oraz przez luźne walki zadaniowa z wykorzystaniem ochraniaczy na piszczele. Należy dodać do tego, iż oprócz głowy i tułowia dochodzi trzecia strefa uderzeniowa. W konsekwencji to bardzo rozciąga pole uwagi zawodnika. Finalnie narażaja go na większa ilość zainkasowanych uderzeń. Dzięki temu walka staje się bardziej techniczna i ładniejsza od klasycznego Full-contactu. W K-1 dodatkowo wchodzą w grę uderzenia kolanami.

Kickboxing Full-contact – zawodnicy walczą w ringu i z pełną mocą mogą używać technik pięściarskich oraz kopnięć powyżej pasa. Tutaj technika jest również ceniona bardzo wysoko. Jednakże kluczowa jest także brutalna siła, która dzięki seriom potężnych ciosów pozwala przełamać rywala. Walka bardzo często toczy się w półdystansie, więc wymaga dodatkowo od walczących nie tylko siły dynamicznej, ale i statycznej. Więc w okresie przygotowawczym dużą wagę przywiązuje się do całościowego przygotowania siłowego. Do tego wszystkiego dochodzi trening wytrzymałości, który jest także bardzo ważnym ogniwem. W miarę zbliżania się okresu startowego ćwiczenia atletyczne zastępujemy, pleometrią i skracamy pojemność treningową na korzyść intensywności i szybkości.

Trening Kickboxingu w MMA – kluczem do dominacji w oktagonie.

Dobry Kickboxing w MMA, a w szczególności doświadczenie w wyżej wymienionych formułach pełno-kontaktowe jest bardzo cenione. Zawodnicy posiadający background w kickboxingu mają przewagę w stójce dzięki precyzyjnym uderzeniom rękoma i nogami. Kopnięcia niskie, wysokie, frontalne, boczne, obrotowe, a także różnorodne kombinacje ciosów rękoma i nogami stanowią potężny arsenał. Może on szybko zakończyć walkę. Kickboxerzy są również doskonale wyszkoleni w zakresie unikania ciosów i kontratakowania, co czyni ich trudnymi przeciwnikami w stójce. Techniki defensywne, takie jak blokowanie, uniki i parowanie ciosów, są kluczowe dla przetrwania w oktagonie. Pozwalają skutecznie kontrolować dystans i stopować przeciwników specjalizujących się w grapplingu.

Podsumowując, kickboxing w MMA odgrywa istotną rolę. Dostarcza walczącym skutecznych technik pięściarskich, doskonałej pracy nóg oraz wytrzymałości fizycznej. Dzięki temu zawodnicy wywodzący się z kickboxingu są w stanie rywalizować na najwyższym poziomie. Z powodzeniem wykorzystują swoje umiejętności do dominacji w oktagonie.

Kickboxing jest sportem składającym się zarówno z formuł pełno-kontaktowych oraz niepełno-kontaktowych. Każdy znajdzie coś dla siebie.

Kickboxing Light-contact jest walką ciągłą, gdzie zawodnicy walczą dwie lub trzy dwuminutowe rundy z minutowa przerwą. Light-contact zabrania zadawania silnych ciosów mogących doprowadzić przeciwnika do nokautu. W dalszym ciągu najwyżej cenione są tutaj ładne pokazowe akcje. Trening Light-contactu po części bardzo przypomina Semi. Stawia się w nim przede wszystkim na szybkość, zwinność, skoczność i gibkość. Zawodnicy walczą pełne rundy i to zazwyczaj w bardzo szybkim tempie, więc nieodzowny jest tutaj trening wytrzymałości. Pozornie jak by mogło się wydawać, Light nie jest walka prostą. W Polsce w odróżnieniu od reszty Świata Light przypomina bardziej Full na macie.

W formule Kickboxing Semi-contact nadrzędną cechą jest szybkość. Zawodnicy na treningach powinni poświęcać dużo uwagi na doskonalenie elementów technicznych. Powinni kształtować poszczególne kopnięcia i uderzenia oraz na obronach przed nimi. Winni wykonywać cały szereg ćwiczeń gibkościowych, skocznościowych i zwinnościowych. Najważniejszą rzeczą w przygotowaniach do zawodów Semi-contactowych jest doskonalenie szybkości. Szybkość, jak się większości wydaje nie jest cechą, którą należy przygotowywać tylko przed zawodami. Budowanie szybkości jest procesem długotrwałym, i należy wplatać jej elementy w cały makrocykl, zwiększając ich częstotliwość bezpośrednio przed startem.

Część trenerów twierdzi, że zawodnik powinien piąć się stopniowo po szczeblach sportowej kariery. Powinien zacząć od Semi-contactu i stopniowo przechodząc do innych kategorii. My jesteśmy zdania, iż są to tak odmienne formuły wymagające wąskiej specjalizacji i należy się skupić na jednej z nich. W najgorszym wypadku startować w konkurencjach pokrewnych jak Semi i Light albo Full i Low.